Prof. dr hab. inż. Stanisław Stryczek urodził się 10 października 1946 r. w Zakopanem. W 1970 r. ukończył studia na Wydziale Wiertniczo-Naftowym Akademii Górniczo-Hutniczej, uzyskując stopień mgr. inż. górnika o specjalności wiertnictwo i rozpoczął pracę asystenta w Zakładzie Płuczek Wiertniczych i Zaczynów Uszczelniających na tymże Wydziale. W 1974 r. na Wydziale Wiertniczo-Naftowym AGH uzyskał doktorat nauk technicznych, a w 1994 r. został doktorem habilitowanym nauk technicznych w zakresie górnictwo – wiertnictwo. W latach 1994–2001 pracował na stanowisku profesora nadzwyczajnego AGH, a w 2001 r. uzyskał tytuł profesora nauk technicznych.
W okresie swojej pracy zawodowej pełnił ważne dla Wydziału funkcje, w tym kierownika Studium Doktoranckiego (1995–1996 i 2012–2016), kierownika Zakładu Wiertnictwa i Geoinżynierii (1996–1999), kierownika Katedry Wiertnictwa i Geoinżynierii (2008–2012), prodziekana ds. nauki (1999–2002), a następnie dziekana Wydziału Wiertnictwa, Nafty i Gazu (2002–2008). Był sześciokrotnie członkiem Senatu AGH.
Był wieloletnim redaktorem kwartalnika „AGH Drilling, Oil, Gas”, członkiem Komitetu Naukowego Wydawnictw AGH oraz członkiem rad naukowych kilku czasopism krajowych i zagranicznych. Był współtwórcą „Nowoczesnego Budownictwa Inżynieryjnego” i członkiem Rady Naukowej tego czasopisma.
Prof. dr hab. inż. Stanisław Stryczek wniósł znaczący wkład naukowy i aplikacyjny w rozwój dyscypliny naukowej związanej z górnictwem i geologią inżynierską (obecnie w dyscyplinie inżynieria środowiska, górnictwo i energetyka), udokumentowany jako autor lub współautor w ponad 430 publikacjach i artykułach, 61 patentach, 14 książkach i skryptach, 14 monografiach, 15 umowach licencyjnych oraz licznych aplikacjach i wdrożeniach przemysłowych. Wypromował ośmiu doktorów, wykonał siedem recenzji rozpraw habilitacyjnych, siedem recenzji dorobku naukowego o nadanie tytułu profesora, 15 recenzji prac doktorskich oraz 17 recenzji książek i monografii. Był promotorem ok. 300 prac magisterskich i ponad 180 inżynierskich.
Reprezentował polską naukę na światowych kongresach i sympozjach zarówno jako autor (współautor) referatów, jak i prowadzący obrady, członek komitetów i rad naukowych konferencji.
Był wielokrotnie wyróżniany państwowymi odznaczeniami oraz licznymi nagrodami szczebla ministerialnego. Przyznano mu Brązowy Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, posiadał również wiele odznaczeń resortowych.
W latach 1975 i 1982 otrzymał za działalność naukową Nagrodę Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, natomiast w roku 2005 Nagrodę Zespołową II stopnia Prezesa Rady Ministrów za wybitne krajowe osiągnięcia naukowo-techniczne.
Wyrazem uznania dla autorytetu naukowego prof. dr. hab. inż. Stanisława Stryczka był wielokrotny wybór jego osoby na członka Komitetu Górnictwa PAN, członka Prezydium Komitetu Górnictwa PAN, członka Rady Konsultacyjno-Doradczej przy Prezesie Rady Ministrów (2007), społecznego doradcę Wiceministra i Ministra Gospodarki z zakresu górnictwa naftowego (2009), członka Komitetu Zrównoważonej Gospodarki Surowcami Mineralnymi PAN, członka Komisji Nauk Technicznych PAU, członka zwyczajnego Akademii Inżynierskiej w Polsce oraz członka Sekcji Wiertnictwa i Górnictwa Otworowego Komitetu Górnictwa PAN. Był członkiem Komisji do spraw Zagrożeń w Zakładach Górniczych przy Wyższym Urzędzie Górniczym oraz członkiem Zespołu ekspertów do spraw Zagrożenia Wodnego w Zakładach Górniczych w KGHM Polska Miedź SA.
Prof. dr hab. inż. Stanisław Stryczek przez wiele lat pełnił funkcję konsultanta naukowego w Kopalni Soli „Wieliczka” i w Przedsiębiorstwie Geologicznym Budownictwa Wodnego Hydrogeo. Ponadto był członkiem zespołu doradców Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego w zakresie sprawowania nadzoru nad akcją ratowniczą w Kopalni Soli „Wieliczka”. Był krajowym specjalistą do spraw ratownictwa powołanym przez Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej, jak również rzeczoznawcą w zespole Stowarzyszenia Naukowo-Technicznego Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego i Gazowniczego (SITPNiG).
Dla Profesora Stanisława Stryczka najważniejsza była rodzina: żona Ewa, córki i wnuki. Był „prawdziwym” góralem, a wakacje i ferie często spędzał w rodzinnym Zakopanem. Kochał góry, którymi wędrował po turystycznych szlakach, a zimą jeździł na nartach.
Pomimo że mógł już odpoczywać na zasłużonej emeryturze to jednak do ostatnich swoich dni pracował nad nowymi, jeszcze lepszymi recepturami zaczynów uszczelniających, aby ratować kolejną już kopalnię przed zalaniem. Profesor Stanisław Stryczek zmarł w Krakowie 6 lutego 2024 r.
Szanowny Profesorze! Odszedłeś zdecydowanie za wcześnie, a miałeś jeszcze wiele planów i marzeń do zrealizowania. Zapewniamy Cię, że Twoja Osoba na zawsze pozostanie w naszej pamięci i w naszych sercach. Nigdy nie zapomnimy, ile dobra uczyniłeś za swojego życia.