Przyjęto projekt nowelizacji ustawy o inwestycjach w elektrownie wiatrowe

Nowe zasady lokalizacji elektrowni wiatrowych

Dzięki przyjętym zmianom o 26% zwiększy się powierzchnia, na której będą mogły być lokalizowane farmy wiatrowe. Minimalna odległość od zabudowy zmieni się z 700 na 500 m. Nowe przepisy utrzymają zakaz budowy elektrowni wiatrowych na terenach parków narodowych, rezerwatów przyrody, parków krajobrazowych i obszarów Natura 2000 oraz w ich pobliżu. Elektrownie wiatrowe nie powstaną bliżej niż 1500 m w przypadku parków narodowych oraz 500 m dla obszarów Natura 2000 ustanowionych w celu ochrony ptaków i nietoperzy.

Samorządy i społeczności lokalne będą w pełni samodzielnie decydować o możliwości realizacji inwestycji, w tym o jej lokalizacji i skali, na swoim terenie. Inwestycje wiatrowe będą nadal realizowane w trybie przewidzianym w ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym – poprzez uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (w tym, przy wykorzystaniu zintegrowanego planu inwestycyjnego). Aktualne pozostają wymogi wynikające m.in. z przepisów budowlanych czy środowiskowych, w tym np. wymóg uzyskania decyzji o uwarunkowaniach środowiskowych.

Korzyści z inwestycji w elektrownie wiatrowe

Wprowadzone zmiany oznaczają możliwość podwojenia mocy wiatraków lądowych do 2030 roku, a więc zwiększenia o ok. 10 GW nowych mocy.

Rozwiązania zawarte w ustawie usprawnią także skorzystanie z formuły prosumenta wirtualnego. Z projektowanych rozwiązań skorzystają nie tylko mieszkańcy gmin, w których elektrownie wiatrowe będą lokalizowane, ale także mieszkańcy pobliskich gmin, jak i same gminy. Inwestorzy będą zobowiązani do oferowania zainteresowanym udziałów w powstającej elektrowni wiatrowej w wymiarze co najmniej 10% jej mocy. To oznacza dostęp do tańszej energii, która dostępna jest przez cały rok.

Repowering i ułatwienia dla OZE

Nowelizacja wprowadza szereg uproszczeń proceduralnych inwestycji mających na celu podniesienie wydajności przez modernizację istniejących elektrowni wiatrowych (repowering). Oznacza to modernizację turbin wiatrowych poprzez wymianę na nowsze, bardziej wydajne modele lub ulepszenie ich komponentów. Celem jest zwiększenie efektywności i wydłużenie żywotności farmy wiatrowej – często bez konieczności budowy nowej infrastruktury.

Uproszczenia będą dotyczyć przede wszystkim tych inwestycji, w efekcie których nie zmienią się parametry zewnętrzne, takie jak rozmiar czy poziom hałasu, a jedynie zwiększona zostanie moc. Wprowadzenie bardziej znaczących zmian będzie wymagać dotrzymania procedur, które zostały uproszczone, przy zachowaniu jednak oceny samorządu lokalnego oraz organów ochrony środowiska.

Inne rozwiązania ułatwiające prowadzenie inwestycji i rozwój odnawialnych źródeł energii, w tym:

• aukcyjny mechanizm wsparcia dla biometanowni o mocy powyżej 1 MW,
• ułatwienia w systemie aukcyjnym OZE – dla dużych instalacji (aktualizację minimalnego progu dostarczenia energii elektrycznej w systemie aukcyjnym dla biomasy i biogazu – będzie obniżona z 85% do 65% wolumenu z oferty),
• możliwość budowy gazociągów bezpośrednich biogazu,
• usprawnienia działalności prowadzonej przez spółdzielnie energetyczne,
• ułatwienia w rozwoju małych elektrowni wodnych – instalacje będą mogły powstawać w miejscu budowy poprzednich, co przyczyni się do uruchomienia wyłączonych lub zlikwidowanych elektrowni,
• zwiększenie spójności i transparentności prezentowania informacji na fakturach prosumenckich.