Sedes to nie kosz na śmieci!

Dlatego miejska spółka po raz 10. w kampanii edukacyjnej „Sedes to nie kosz na śmieci” zwraca uwagę użytkowników na to, jak zadbać o prawidłowe funkcjonowanie infrastruktury kanalizacyjnej.

Za właściwe funkcjonowanie sieci odprowadzającej ścieki odpowiadają nie tylko przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjne. Ta odpowiedzialność spoczywa na każdym użytkowniku kanalizacji i zaczyna się już w naszych kuchniach, toaletach i łazienkach.

Średnio każdego dnia do warszawskiej kanalizacji spuszczanych jest aż 30 ton różnego rodzaju śmieci!   O tym, jakie są tego konsekwencje, mówi Marek Smółka, rzecznik prasowy stołecznego MPWiK:

– Niestety, wciąż trudno nam zmienić nawyki warszawiaków i warszawianek związane z pozbywaniem się odpadów. Część z nas przyzwyczaiła się już do segregacji śmieci i umieszcza je w odpowiednich pojemnikach. Nadal jednak duża grupa mieszkańców pozbywa się śmieci, wyrzucając je do toalet. Należy pamiętać, że pozostałości, takie jak resztki z obiadu, tłuszcz ze smażenia to zachęta dla gryzoni do gnieżdżenia się w naszych rurach.

Drugi poważny problem dla sieci kanalizacyjnej stanowią środki higieniczne: patyczki, waciki, nici dentystyczne, pieluchy czy chusteczki nawilżane. Wyrzucane do toalet zatrzymują się w rurach i blokują przepływ ścieków. Podobnie jest z materiałami budowlanymi – gruz, tynk, kleje i zaprawy tworzą w rurach zwarte, trudne do rozbicia zatory. A jakie są tego skutki?

Warszawskie pogotowie kanalizacyjne przyjmuje rocznie ponad 1,5 tysiąca takich zgłoszeń. Takie interwencje to wiele pracy i kosztów. Łączny czas pracy wszystkich pracowników zaangażowanych w usuwanie zatorów w ciągu roku wynosi około 10 tysięcy godzin, a szacunkowy koszt prac i użytego sprzętu przekracza 3 mln zł.

MPWiK Warszawa w swojej codziennej działalności dba o każdy metr sieci kanalizacyjnej – obecnie liczy ona ponad 4400 km. By tak potężna instalacja podziemna działała bez zarzutów, muszą zadbać o nią również mieszkańcy stolicy, nie wyrzucając do niej odpadów. Oto lista śmieci, które najczęściej trafiają do warszawskiej sieci kanalizacyjnej z informacją, jak prawidłowo je segregować:
– resztki płynnych potraw – jeśli potrawa zawiera mięso lub tłuszcz zwierzęcy, jej gęstą część wyrzuć do pojemnika na odpady zmieszane, a jeśli jest w pełni roślinna, możesz umieścić ją w pojemniku na bioodpady;
– resztki mięsa – pojemnik na odpady zmieszane;
– resztki warzyw, owoców, fusy po kawie i herbacie – pojemnik na bioodpady;
– zużyte tłuszcze po smażeniu – olej, masło lub smalec należy przelać do szczelnego pojemnika, a następnie oddać w Punkcie Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych;
– środki higieniczne – chusteczki nawilżane, patyczki higieniczne, pieluchy, podpaski, nici dentystyczne czy bandaże powinny znaleźć się w pojemniku na odpady zmieszane;
– tkaniny – również ścierki, sznurki, elementy odzieży należy umieszczać w pojemniku na odpady zmieszane;
– chemia i przeterminowane leki – farby, kleje, baterie, jak również lekarstwa można oddawać w Punktach Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych;
– materiały budowlane – gips, piach, gruz, kawałki cementu, beton także można oddać w Punktach Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych.

Pamiętajmy:
– Niedrożne rury mogą doprowadzić do cofnięcia się ścieków i zalania mieszkania, piwnicy, ogrodu lub ulicy, powodując straty materialne, a także zanieczyszczenie środowiska. – Za stan wewnętrznej instalacji kanalizacyjnej w budynku odpowiada właściciel lub zarządca.

Aby zachęcić mieszkańców Warszawy i okolic do dbania o wspólną infrastrukturę wodno-kanalizacyjną, MPWiK rozpoczyna kolejną już odsłonę kampanii „Sedes to nie kosz na śmieci”. Działania pod tych hasłem prowadzone są od 2013 roku. Tym razem przekaz kampanii skupia się wokół dwóch rodzajów śmieci, które najczęściej trafiają do toalet: resztek jedzenia oraz środków higienicznych.

Źródło: tekst Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w m.st. Warszawie S.A., www.mpwik.com.pl