Nowa siedziba archiwum będzie mieścić się przy ul. Rakowickiej 22. Działka, na której powstaje, została przekazana dyrekcji przez Agencję Mienia Wojskowego. Na powierzchni użytkowej 14.059,33 mkw. zaprojektowano dwa segmenty – biurowy i magazynowy, których parametry w pełni dostosowano do przechowywania najcenniejszych zasobów archiwalnych w kraju. Będzie to największe Archiwum Narodowe w Polsce.
Skanska właśnie zakończyła roboty żelbetowe. Przy ich realizacji zużyto 1140 ton stali oraz ok. 8500 m sześć. betonu. Oddanie inwestycji do użytku zaplanowano na koniec roku 2019.
Nowatorskie rozwiązania
– Krakowskie archiwum jako jedyne w Polsce uchroniło się przed większymi zniszczeniami w okresie II wojny światowej, a przechowywane zbiory stanowią obecnie jedno z najcenniejszych dóbr narodowych – mówi Dariusz Gruszka, Menadżer Projektu, Skanska S.A. – Aby zapewnić właściwe warunki przechowywania zasobów, podczas realizacji każde rozwiązanie materiałowe jest weryfikowane przez przedstawicieli Archiwum pod kątem ewentualnego szkodliwego wpływu na archiwalia, a w szczególności ograniczenia możliwości rozwoju różnego rodzaju drobnoustrojów i bakterii. Z tego powodu niektóre materiały, powszechnie stosowane w innych budynkach użyteczności publicznej, w przypadku Archiwum Narodowego były wykluczone. W obiekcie została zaprojektowana zaawansowana instalacja wentylacji, której zadaniem jest utrzymanie stałej, określonej temperatury i paramentów wilgotności. Poza tym, zgodnie z projektem, budynek będzie pasywny.
Grubość izolacji na ścianach wynosi od 20 cm w części biurowej do 30 cm w części magazynowej. W segmencie magazynowym zrezygnowano z grzejników i klimatyzacji. Temperatura będzie utrzymywana dzięki odpowiednio zaizolowanym ścianom i stropom oraz instalacji wentylacji. Ciekawostką jest to, że budynek nie posiada żadnego zewnętrznego źródła ciepła, a zapotrzebowanie na ciepło będzie realizowane w ramach zastosowanych rozwiązań technicznych. W tym celu Skanska wykonała 25 sond gruntowych o długości 100 m każda. Dodatkowo, w 114 palach została umieszczona instalacja do pozyskiwania energii z gruntu. Są to tzw. pale aktywne. Z kolei na dachu zamontowanych zostanie 156 modułów fotowoltaicznych. Wszystkie zastosowane technologie mają na celu maksymalne obniżenie kosztów eksploatacji Archiwum.
W segmencie magazynowym szczególnie ważne są instalacje, w których na co dzień może znajdować się woda i które w przypadku awarii stanowiłyby ryzyko zalania zbiorów. Tymczasem w nowej siedzibie w części, w której przechowywane są archiwalia, instalację ograniczono do niezbędnego minimum. Nowatorskie rozwiązania zaplanowano także przy projektowaniu instalacji pożarowej. Zastosowano metodę z suchymi tryskaczami mgłowymi z tzw. systemem „pre-action”, w którym napełnienie się instalacji wodą następuje wyłącznie w momencie wykrycia pożaru przez instalację sygnalizacji pożaru. Natomiast samo gaszenie rozpoczyna się po wytworzeniu odpowiednio wysokiej temperatury, która powoduje pęknięcie ampułki w główce tryskacza mgłowego nad miejscem wykrycia pożaru. Pozwala to m.in. uniknąć uruchomienia instalacji w przypadku fałszywego alarmu, jak również daje czas obsłudze budynku na reakcję i odwołanie alarmu lub ewentualną możliwość ugaszenia źródła ognia, przed załączeniem się instalacji mgły wodnej, w przypadku małego pożaru. Wszystko to w celu zapewnienia najwyższego poziomu ochrony dla niezwykle cennych zbiorów.
Interesujące znalezisko
W zakres realizowanego przez Skanska zadania wchodzi też odbudowa i odrestaurowanie dwóch budynków historycznych należących kiedyś do Twierdzy Kraków i będących w przeszłości częścią zespołu magazynów artyleryjskich. Prace te są wykonywane zgodnie z programem prac konserwatorskich pod ścisłym nadzorem Konserwatora Zabytków.
W trakcie prowadzenia prac ziemnych na terenie inwestycji została odkryta studnia z cembrowiny ceglanej z kamiennym kolistym kołnierzem. Prawdopodobnie stanowiła ona źródło wody dla parowozów, a jej historia związana jest z bocznicą kolejową wykonaną do magazynów artyleryjskich w kompleksie koszarowo-warsztatowym funkcjonującym na tym terenie w latach 1884-1892. W związku z tym, że studnia znajduje się na terenach zielonych, zdecydowano o jej zachowaniu i odrestaurowaniu.
Głównym inwestorem budowy jest Archiwum Narodowe w Krakowie, za projekt gmachu odpowiada Pracownia Konserwacji Zabytków „Arkona” Sp. z o.o., natomiast generalnym wykonawcą robót jest Skanska S.A. Koszt inwestycji szacowany jest na 123 mln zł. Wydatki są finansowane z budżetu państwa, w części dysponowanej przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Autor: Agnieszka Kania, Skanska S.A.