Rozwiązanie pierwotne
Budowa jest realizowana w formule buduj, a dokumentacja pierwotna przedstawiona przez zamawiającego – ZDW Bydgoszcz – zakładała wykonanie estakady w formie siedmioprzęsłowej konstrukcji podatnej, której ustrój stanowiłyby stalowe sklepienia z blach falistych współpracujących z zasypką konstrukcji podpartej na filarach żelbetowych oraz posadowionej na palach wielkośrednicowych. Na dojazdach do obiektu zaprojektowano wzmocnienie podłoża przez wymianę gruntu oraz wgłębne wzmocnienie kolumnami żwirowo-betonowymi przemieszczeniowymi, zwieńczonymi warstwą transmisyjną w postaci materaca kruszywowego.

Zastosowane rozwiązanie zamienne
Zamawiający w kontrakcie zawarł konieczność wykonania dodatkowych badań gruntu, a wykonawca po szczegółowym zbadaniu gruntu ocenił warunki gruntowe jako jeszcze bardziej skomplikowane, niż pierwotnie zakładano. Miąższość zalegających gruntów organicznych (torfów i gytii) wynosiła do 15,4 m.
Po przeanalizowaniu warunków gruntowych zaprojektowano rozwiązania zamienne. Pale wielkośrednicowe pod estakadą oraz kolumny żwirowo-betonowe zostały zastąpione palami prefabrykowanymi przemieszczeniowymi, co gwarantuje ciągłość pala (beton nie rozpływa się w luźnym gruncie). Jako posadowienie estakady pale zostały połączone oczepem w postaci fundamentów podpór, natomiast na dojazdach – zespolone żelbetową płytą o grubości 35 cm.
Ponadto została zmieniona konstrukcja obiektu mostowego na ustrój z belek prefabrykowanych z zespalającą płytą żelbetową, zamiast konstrukcji podatnej ze sklepień stalowych współpracujących z nasypanym gruntem.

Realizacja estakady
Palowanie zostało przeprowadzone przez zabijanie pali prefabrykowanych za pomocą kafara, którego ciężar wynosił ok. 80 t. Z pozoru standardowe czynności przy budowie mostów komplikowały warunki gruntowe. Do zabijania pali kafar potrzebował statecznej platformy, którą wykonano z materacy w postaci kruszywa owiniętego geosyntetykami. Ponadto w najtrudniej dostępnych miejscach platformę odciążono blachami stalowymi, co zapewniło bezpieczną i prawidłową pracę kafara.
Po wykonaniu palowania podpór estakady zostały zabite komory ze ścianek szczelnych rozpartych kształtownikami. Trudność realizacyjną stanowiła stale napływająca woda gruntowa, która była permanentnie wypompowywana.
Po wykonaniu wykopu w komorach utworzono warstwę korka betonowego o grubości 20 cm, a następnie skuto głowice pali w celu przewiązania zbrojenia pali z fundamentem podpory obiektu mostowego.
W dalszej części zostały wykonane roboty żelbetowe podpór w celu przygotowania miejsc osadzania prefabrykowanych belek ustroju nośnego. Podpory skrajne w postaci przyczółków masywnych zostały odciążone od parcia zasypki. Odciążenie zrealizowano przy użyciu pasm geotkaniny jednokierunkowej.
Belki, o wadze 27 t każda, zostały zamontowane za pomocą żurawia samojezdnego o udźwigu 500 t, którego maksymalny wysięg wynosił ok. 33 m. Trudne warunki gruntowe po raz kolejny dały o sobie znać – wyzwaniem było przygotowanie stanowiska dla żurawia. Pod każdą z czterech łap żurawia konieczne było zrobienie stabilnej podstawy. Stanowisko żurawia zostało wykonane z pogrążonych metodą wibracyjną pięciu rur stalowych Ø508 mm o długości od 17 do 23 m, zwieńczonych rusztem stalowym wykonanym z kształtowników HEB oraz IPE, na którym ułożono dwie warstwy żelbetowych płyt drogowych.

Dojazdy do obiektu
Wzmocnienie nasypu zrealizowano przez pogrążanie pali pod powierzchnią projektowanego nasypu w siatce 2 × 2 m. Na pogrążonych palach wylano beton podkładowy, a na nim położono żelbetową płytę zespalającą o grubości 35 cm. Płyta została podzielona na 20 sekcji. W sekcji nr 8, 16 i 19 wykonano kanały dla zamontowania przepustów drobnych cieków wodnych i przejścia dla zwierząt.
Na płycie powstał mur oporowy z gruntu zbrojonego i drobnowymiarowych bloczków betonowych. Nasyp jest wykonany w technologii murów oporowych ze względu na ograniczenia związane z szerokością pasa drogowego i brakiem miejsca na skarpy wysokich nasypów.

Kluczowe parametry
- przeszkoda – rzeka Panna wraz z terenami podmokłymi, czynnymi ekologicznie
- estakada – siedem przęseł, podzielonych na dwie sekcje dylatacyjne
- długość estakady – 220 m, długość murów oporowych –
132 + 227 = 359 m - klasa obciążenia– I klasa obciążenia wg PN-EN 1991-2:2007, Eurokod 1
- klasa obciążenia zgodnie z klasyfikacją wojskową STANAG 2021, klasa I
- schemat statyczny – układ ciągły uramowiony z podporami pośrednimi i swobodnie podparty na podporach skrajnych
- ustrój nośny z prefabrykowanych belek T, zespolonych płytą żelbetową
- posadowienie na palach prefabrykowanych wbijanych
- dojazdy do obiektu – grunt zbrojony w murach oporowych z bloczków drobnowymiarowych
- posadowienie dojazdów – wzmocnienie palami prefabrykowanymi wbijanymi z płytą wieńczącą pale

Użyte materiały
- stal zbrojeniowa B500SP
- beton konstrukcyjny C30/37
- beton pali prefabrykowanych C40/50
- beton belek typu T C50/60
- liczba belek typu T – 91
- liczba pali pod estakadą – 266
- długość pali pod estakadą – od 14 do 25 m.b., łączna długość 5535 m.b.
- liczba pali pod najazdami – 1704
- długość pali – od 7 do 26 m, łączna długość pali 22 175 m
- ilość betonu płyty zespalającej – 2355 m3
- ilość stali zbrojeniowej płyty zespalającej – ok. 340 t
Budownictwo
Drogi
Energetyka
Geoinżynieria
Hydrotechnika
Inż. Bezwykopowa
Kolej
Mosty
Motoryzacja
Tunele
Wod-Kan
