Zakończono I fazę budowy alternatywnego układu przesyłowego

 

Budowa drugiego kolektora, podobnie jak pierwszego, odbywała się bezwykopowo metodą direct pipe. Prace polegały na wykonaniu otworu wiertniczego tarczą drążącą z równoległą instalacją kolejnych sesji (tzw. lir) rurociągu stalowego o średnicy 1,2 m.

Łączna podziemna długość   kolektora wynosi prawie 800 m. Generalnym wykonawcą inwestycji była Inżynieria Rzeszów S.A., która wybudowała także pierwszy rurociąg.

Umowa na wykonanie nitki B, po przeprowadzeniu zamówienia publicznego, została podpisana na początku lutego 2021 r., wówczas także rozpoczęły się prace przygotowawcze i projektowe. Zaś samo drążenie instalacji trwało przez cały maj i zakończyło się zgodnie z planem 31 maja 2021 r., kiedy tarcza drążąca dotarła do punktu docelowego po lewej stronie Wisły.

Jednocześnie wybudowano komory połączeniowe, przeprowadzono niezbędne prace przyłączeniowe oraz wykonano testy szczelności i próby ciśnieniowe nowego rurociągu. Z końcem czerwca br. rozpoczął się rozruch, a drugi rurociąg jest zdolny do   eksploatacji, co oznacza, że mogą nim płynąć ścieki do oczyszczalni „Czajka”.

Równolegle z tymi pracami powstał jeszcze jeden (trzeci), uzupełniający naziemny rurociąg, łączący istniejącą infrastrukturę naziemną po obu stronach rzeki (pompownię na lewym brzegu i komorę rozprężną na prawym brzegu Wisły) z rurociągami pod korytem rzeki. Uruchomienie dodatkowego rurociągu ma za zadanie wzmocnienie wydajność przesyłu do czasu całkowitego zakończenia budowanego obecnie alternatywnego układu przesyłowego.

Przejście do kolejnej fazy

Oddanie do eksploatacji drugiego kolektora pod Wisłą zamyka I fazę budowy alternatywnego układu przesyłowego, jednocześnie trwają dalsze prace w celu terminowego zakończenia całej inwestycji.

W dniu 11 czerwca 2021 r. po zakończeniu przetargu, podpisano umowę z firmą Budimex S.A. o wartości prawie 58 mln zł netto na wykonanie sieci i obiektów łączących wykonane rurociągi pod Wisłą zakładami „Świderska” i „Farysa”.

Prace obejmują wykonanie projektu, budowę oraz uruchomienie docelowej infrastruktury nowego alternatywnego układu, czyli komory wylotowej wraz z związanymi sieciami i obiektami przy ul.  Świderskiej oraz pozostałych sieci i obiektów od strony ul. Farysa. Zgodnie z decyzją PINB prace powinny zostać zakończone w  III kwartale 2022 r.  Po zrealizowaniu tych prac oraz dzięki wykonanym już rurociągom pod Wisłą, możliwy będzie grawitacyjny transfer ścieków bez konieczności wykorzystywania agregatów pompowych. Tym samym powstanie alternatywny układ przesyłowy.

Decyzja PINB

MPWiK w m st. Warszawie S.A. budując alternatywny układ przesyłowy pod Wisłą realizuje inwestycję zapowiedzianą przez władze stolicy po awarii kolektorów w układzie przesyłowym pod Wisłą, która miała miejsce w 2019 r. Po awarii z sierpnia 2020 r. prace są prowadzone w oparciu o decyzję nakazową Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego dla m.st. Warszawy wydaną 7 września 2020 r.

Odbudowa rurociągów tunelu

Równolegle z realizacją alternatywnego układu przesyłowego Spółka prowadzi prace związane z demontażem uszkodzonych podczas awarii z 29 sierpnia 2020 r. kolektorów w tunelu pod Wisłą. Zadanie to wykonuje Zakład Remontowo-Budowlany ARGO-BUD, a jego realizacja została przewidziana na około rok. Jest to niezwykle skomplikowane przedsięwzięcie w swoim charakterze zbliżone do prac górniczych, wymagające najwyższej precyzji i ostrożności z uwagi na bezpieczeństwo pracujących w tunelu ludzi. Odtworzenie układu w tunelu jest planowane do końca 2024 r.

Zdolności przesyłowe układów pod Wisłą

Przypominamy, że w pogodzie suchej z lewobrzeżnej części Warszawy do oczyszczalni ścieków „Czajka” średnio dobowo przepływa 220 tys. m3 ścieków, tj. ok. 2-3 m3/s. Przepustowość układu przesyłowego pod Wisłą (obecnie wyłączony z użytkowania) umożliwiała transfer ścieków nawet pięć razy wyższy   tj. maks 10,85 m3/s. Układ ten bowiem zaprojektowano z dużą rezerwą z uwagi na rozwój miasta oraz pogodę deszczową.

Obecnie budowany alternatywny układ przesyłowy, jest zaprojektowany na około 5-6 m3/s, i jest wystarczający do przesyłania ścieków komunalnych w pogodzie bezdeszczowej, a także posiada rezerwę na porę deszczową.

Po całkowitym wybudowaniu alternatywnego układu przesyłu ścieków oraz odbudowie układu przesyłowego pod Wisłą nastąpi wzrost możliwości przesyłu z lewobrzeżnej Warszawy do oczyszczalni o ok. 6 m3/s, w stosunku do czasu sprzed awarii, czyli ogółem będzie możliwy przesył 15-16 m3/s. Takie rozwiązanie wpłynie znacząco na minimalizację ilości zrzutów mieszaniny wód opadowych i ścieków podczas deszczy nawalnych.

Inwestycja w liczbach
– Długość przewiertów: nitka A – 793 m, nitka B – 795,5 m
– Łączna liczba spawów: 131 (66 na nitce A, 65 na nitce B)
– Stal użyta do budowy rurociągów: 710 t
– Głębokość przewiertów: nitka A – ok. 9 m pod dnem rzeki, nitka B – ok. 10 m pod dnem rzeki
– Odległość między dwiema nitkami: 10 m
– Średnica rurociągów: 1,2 m
– Średnia dobowa prędkość drążenia: ok. 29 m
– Liczba pracowników bezpośrednio zaangażowanych w budowę: 100 (4500 roboczogodzin)

Źródło: tekst Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w m.st. Warszawie S.A., www.mpwik.com.pl