III Poznańskie Seminarium Mostowe: Mosty – budowa, wzmacnianie, przebudowa – relacja

Organizatorem tej edycji seminarium był Oddział Wielkopolski Związku Mostowców RP we współpracy z firmami DWD Service i SMP Projektanci. Patronat honorowy objęli Prezydent Miasta Poznania i Polska Izba Inżynierów Budownictwa. Seminarium było tradycyjnie poświęcone aktualnym problemom polskiego mostownictwa z zakresu budowy, wzmacniania i przebudowy mostów. Tematem wiodącym były problemy, jakie napotykają zarządzający, projektanci i wykonawcy zajmujący się utrzymaniem, remontami i wzmacnianiem obiektów historycznych. Uznaliśmy, że jednym z kluczowych problemów jest ustalenie, które z obiektów historycznych, wybudowanych przynajmniej przed kilkudziesięcioma latami, należy uznać za zabytkowe, warte zachowania dla następnych pokoleń. Przecież nie każdy obiekt historyczny musimy zachować, biorąc m.in. pod uwagę konieczność rozwoju infrastruktury komunikacyjnej. Pojawia się również problem, jak skutecznie ewidencjonować obiekty zabytkowe, a także jakie przyjąć kryteria oceny ich wartości jako zabytku. Temu celowi poświęcony został panel dyskusyjny.

Wprowadzeniem do dyskusji były referaty wygłoszone przez dr. Andrzeja Siwka, zastępcę dyrektora Narodowego Instytutu Dziedzictwa, oraz Roberta Kolę, kierownika toruńskiego oddziału Terenowego Instytutu Dziedzictwa, wskazujące, jakimi kryteriami należy się kierować przy zaliczaniu obiektów mostowych do zabytkowych oraz jak należy podchodzić do ich remontów, przebudowy i wzmacniania. Ciekawą propozycję inżynierskiej metody oceny zabytkowej wartości mostu przedstawiła prof. Barbara Rymsza, a prof. Janusz Rymsza omówił, jak powinna wyglądać karta ewidencyjna mostu lub wiaduktu wpisanego lub niewpisanego do rejestru zabytków. Dodatkowo w ramach dyskusji interesującą prezentację przedstawił prof. Jan Bień, który pokazał przykład, jak z tego typu problemami radzą sobie w Republice Czeskiej, oraz prof. Jan Biliszczuk, który odniósł się do problemu, czy wszystkie obiekty historyczne należy chronić, biorąc m.in. pod uwagę fakt ich powtarzającej się formy i konstrukcji. Po tych wystąpieniach wywiązała się bardzo ciekawa dyskusja, w której m.in. zabrali głos konserwatorzy zabytków z Poznania i Rzeszowa. W dyskusji cały czas przewijał się problem ochrony obiektów zabytkowych w kontekście koniecznej modernizacji tras komunikacyjnych. Szczególnie dotyczy to linii kolejowych, w przypadku których trudno jest, a właściwe niemożliwe jest ich prowadzenie po nowych trasach, a parametry obiektów nie odpowiadają aktualnym ciężarom taboru oraz prędkościom, z jakimi poruszają się pociągi. Tak jak się spodziewali organizatorzy, temat oczywiście nie został zamknięty. Niemniej z uwagi na to, że dyskusja odbywała się w obecności konserwatorów zabytków wydaje się, że będzie to jeden z elementów zbliżenia poglądów osób zajmujących się bezpośrednio ochroną zabytków i inżynierów specjalizujących się w budowie infrastruktury komunikacyjnej.

W czasie trwania seminarium odbyło się pięć sesji. Poza opisanym panelem dyskusyjnym przeprowadzono jeszcze cztery sesje, na których wygłoszono i poddano dyskusji 26 referatów. Wygłoszone referaty, z niewielkimi wyjątkami, zostały zamieszczone w księdze konferencyjnej w formie artykułów. Referaty dotyczyły różnych zagadnień: technologicznych związanych z budową nowych obiektów (sesja I i V), utrzymania, modernizacji, przebudowy obiektów mostowych z zastosowaniem nowych technologii i materiałów konstrukcyjnych (sesja I i IV), związanych z diagnostyką i naprawami mostów (sesja IV), dotyczących kosztów realizacji inwestycji oraz odpowiedzialności uczestników procesu budowlanego (sesja V). W ramach wszystkich sesji poruszano też problematykę projektowania nowych mostów i wykorzystania do tego celu zaawansowanych  metod obliczeniowych.

Dyskusja w ramach każdej sesji pozwoliła na wymianę myśli dotyczących zagadnień poruszanych w referatach, a mających swoje przełożenie na aktualne problemy związane z budową, utrzymaniem i przebudową mostów. W czasie dyskusji podkreślano znaczenie wdrażania nowych technologii oraz zwracano uwagę na prawidłową budowę obiektów i ich remontów z punktu widzenia podniesienia trwałości.

Zawarte w księdze konferencyjnej referaty i ich prezentacja na seminarium, a także dyskusja w czasie poszczególnych sesji, jak i rozmowy kuluarowe potwierdziły, że tematyka seminarium jest ciągle aktualna. W konsekwencji uważam, że zamierzone cele zostały osiągnięte.

Istotnym elementem seminarium jest tradycyjna uroczysta kolacja na zakończenie pierwszego dnia obrad. Podkreślam znaczenie tego wieczornego spotkania, bo poza elementem relaksu po całym dniu obrad ma ona również bardzo duże znaczenie integrujące środowisko mostowców i daje możliwość niezobowiązującej wymiany poglądów na aktualne tematy dotyczące mostownictwa. Dodatkowym elementem sprzyjającym relaksowi był krótki występ artystyczny dla uczestników kolacji. 

W seminarium wzięło udział ok. 300 uczestników z całego kraju reprezentujących wszystkie środowiska zawodowe: pracownicy naukowi, projektanci, przedstawiciele firm wykonawczych, administracji państwowej i samorządowej zajmujących się budową i utrzymaniem mostów, a także przedstawiciele producentów i dystrybutorów materiałów oraz sprzętu do budowy i utrzymania mostów. W seminarium wzięli również udział studenci kierunków komunikacyjnych Politechnik Poznańskiej, Gdańskiej, Wrocławskiej i Krakowskiej. Tak szerokie i zróżnicowane spektrum uczestników pozwoliło na wymianę wiedzy i doświadczenia pomiędzy światem nauki i techniki, pomiędzy wszystkimi uczestnikami procesu inwestycyjnego a osobami zajmującymi się zarządzaniem i utrzymaniem infrastruktury komunikacyjnej. Ważny jest również udział studentów, przyszłych budowniczych obiektów inżynieryjnych. To szansa efektywnej sztafety pokoleń w naszej branży.

W tym miejscu chciałbym podziękować wszystkim autorom referatów za trud związany z ich przygotowaniem i wygłoszeniem. Chciałbym również podziękować sponsorom, dzięki którym można było łatwiej osiągnąć postawione cele oraz uatrakcyjnić przebieg seminarium, a współpracownikom podziękować za trud wniesiony w organizację spotkania.

Tradycyjnie w czasie trwania seminarium ogłoszono wyniki konkursu ZMRP na Dzieło Mostowe Roku, a laureatom wręczono stosowne dyplomy i statuetki. W tegorocznej edycji nagrody w poszczególnych kategoriach otrzymali:

• za konstrukcję obiektu mostowego: most pieszo-rowerowy nad Wisłą w Warszawie (inwestor: Miasto Stołeczne Warszawa – Zarząd Dróg Miejskich, projekt: Schuessler-Plan Inżynierzy Sp. z o.o., wykonawca: Budimex SA); 
• za rewitalizację obiektu mostowego: most Delfinów nad Regą w Trzebiatowie (inwestor: Gmina Trzebiatów, projekt: Pont-Projekt Sp. z o.o., wykonawca: Strabag Sp. z o.o.);
• za wdrożenie nowych technologii: estakada ES-119 w ciągu drogi ekspresowej S6 na obwodnicy Koszalina i Sianowa (inwestor: Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad Oddział w Szczecinie, projekt: Transprojekt Gdański Sp. z o.o., wykonawca: Polbud-Pomorze Sp. z o.o. – lider konsorcjum, Wibra Infrastruktura Sp. z o.o. – partner konsorcjum, Miejskie Przedsiębiorstwo Dróg i Mostów SA – partner konsorcjum).

Kończąc to krótkie sprawozdanie, zapraszam na kolejne seminarium, które planowane jest w Poznaniu 11–12 czerwca 2026 r. W ramach seminarium przewidujemy również zorganizowanie panelu dyskusyjnego, którego temat ogłosimy w najbliższym czasie. Zapraszam do zgłaszania referatów naukowych i technicznych, również prezentujących osiągnięcia biur projektów i firm wykonawczych. Taka prezentacja to nie tylko podzielenie się wiedzą i doświadczeniem z zakresu projektowania, utrzymania i realizacji obiektów inżynieryjnych, ale również doskonała forma promocji biura lub firmy.

www.NBI.com.pl/branze/mosty