Konstrukcje sprężone. Cz. 4. Stany graniczne użytkowalności elementów sprężonych

Metoda stanów granicznych (SG) w postaci opisanej w normie Eurokod 2 (PN-EN 1992-1-1, [1]), poza omówioną wcześniej grupą stanów granicznych nośności elementów sprężonych („Nowoczesne Budownictwo Inżynieryjne” 2015, nr 1 [58], s. 64–69), wymaga od projektanta sformułowania, a następnie sprawdzenia warunków stanów granicznych użytkowalności (SGU). Warunki te dotyczą cech użytkowych konstrukcji, jej trwałości, estetyki oraz sprawdzenia zgodności przyjętych założeń obliczeniowych z rzeczywistą pracą elementów.