
RDOŚ uznał, że realizacja inwestycji w wariancie C, który we wniosku o decyzję środowiskową (DŚU) GDDKiA wskazała jako preferowany, jest niemożliwa. Swoją decyzję argumentuje przewidywanym, negatywnym oddziaływaniem na środowisko. Według RDOŚ nawet przy zastosowaniu działań ochronnych i zabezpieczających nie udałoby się uniknąć znaczącego, negatywnego oddziaływania na środowisko. W szczególności zagrożenia dla rzadkich gatunków sów (sóweczki i włochatki) i ich siedlisk, kolizji trasy ze strefami ochrony ostoi miejsc rozrodu i regularnego przebywania tych gatunków ptaków oraz wpływu na pozostałe gatunki ptaków i ich siedlisk. Ponadto wariant C cechuje duża kolizyjność z ciekami wodnymi, siedliskami płazów i ssaków oraz żerowiskami nietoperzy.
Argumenty za wskazaniem wariantu D
W ocenie RDOŚ najkorzystniejszym dla środowiska rozwiązaniem jest realizacja alternatywnego wariantu oznaczonego literą D. Za tym wariantem przemawiają aspekty środowiskowe w postaci minimalizacji fragmentacji lasów lublinieckich – stanowiących stabilną ostoję dla obu gatunków sów oraz większej ochronie pozostałych gatunków ptaków. Wariant D ma najmniejsze oddziaływanie na inne elementy środowiska za sprawą między innymi braku ingerencji w siedliska płazów i ograniczony wpływ na żerowiska nietoperzy. Do tego ma mniejszą ingerencję w cieki wodne oraz najmniejszą powierzchnią zajętych terenów rolnych i łąk wśród wszystkich wariantów.