Po finalizacji wstępnego studium wykonalności w 2024 roku, sześciu operatorów systemów przesyłowych rozpoczyna prace nad studiami wykonalności projektu na poziomie krajowym. Studia te będą koncentrować się na kluczowych aspektach, w tym na przebiegu trasy gazociągu, planowaniu lokalizacji tłoczni, analizie finansowej i ekonomicznej, kwestiach związanych z pozwoleniami środowiskowymi oraz bezpieczeństwem, a także na kwestiach dotyczących harmonogramu realizacji projektu. Prace potrwają do połowy 2026 r.
Na podstawie wyników krajowych studiów wykonalności operatorzy przeprowadzą również studia transgraniczne, które będą podstawą do dalszego rozwoju projektu. Analizy transgraniczne obejmą opracowanie wspólnej definicji technicznej projektu, jego analizę od strony komercyjnej, a także kwestię zaangażowania odbiorców i interesariuszy. Zakończenie analiz transgranicznych planowane jest na koniec 2026 r.
Przed rozpoczęciem studiów wykonalności operatorzy systemów przesyłowych przeprowadzą na początku 2025 roku wspólną analizę biznesową projektu. Będzie ona miała na celu przeanalizowanie wstępnego podejścia do możliwej formuły transgranicznej alokacji kosztów, a także wypracowanie modelu biznesowego i taryfowego, które zapewnią finansową opłacalność projektu dla wszystkich zaangażowanych operatorów przesyłowych.
Szczegółowe analizy i badania stanowią fundamenty dla budowy NBHC jako bezpiecznego, niezawodnego i opłacalnego rurociągu służącego do transportu wodoru odnawialnego, który będzie połączony z przyszłą europejską siecią przesyłową wodoru w Europie Środkowej.
Projekt NBHC jest ważnym elementem przejścia Europy na zrównoważony i zdekarbonizowany system energetyczny, wspierający unijne cele klimatyczne i wzmacniający regionalną współpracę energetyczną. NBHC znacząco wesprze cele UE w zakresie dekarbonizacji poprzez integrację branży odnawialnego wodoru w sześciu państwach członkowskich. Do 2050 r. Nordycko-Bałtycki Korytarz Wodorowy pozwoli zmniejszyć emisję dwutlenku węgla nawet o 37 mln t ekwiwalentu CO2 rocznie. Zwiększy on także bezpieczeństwo energetyczne i wpłynie na zwiększenie zróżnicowania źródeł dostaw w regionie i w całej Europie, łącząc lokalną produkcję wodoru odnawialnego z istniejącymi i nowymi centrami popytu, a także przyczyni się do dekarbonizacji sektorów, w których trudno jest obniżyć emisje.