Jak sytuacja zmieniła się na przestrzeni lat i czy jest jakiś sposób na to, aby młode matki mogły połączyć te dwa światy? Na temat swoich doświadczeń, obaw i perspektyw mówią Urszula Tomczak, główny projektant i ekspert, Ida Przyślak, inżynier budowy, Justyna Żabka, kierownik robót oraz Alicja Ziętek kierownik ds. kadr i płac, Soletanche Polska. Firma jest światowym liderem w zakresie budownictwa podziemnego i fundamentowania specjalistycznego.
Szczyt się zaczyna na dole – taki tytuł ma badanie potrzeb skierowanych do kobiet w budownictwie. Ankieta miała na celu sprawdzenie czy dziewczyny w budownictwie potrzebują wsparcia mentorskiego. Wszystkie zgodnie stwierdziły, że tego rodzaju inicjatywa jest potrzebna. Zgłosiły też gros tematów, które chcą przedyskutować z mentorkami. Jednym z nich jest kwestia połączenia macierzyństwa z aktywnym życiem zawodowym. Oto kilka perspektyw jakie zarysowały dziewczyny.
Perspektywa 18 lat temu – 16 tygodni z dzieckiem i strach, że nie będzie do czego wracać
Ula jest mamą nastoletnich synów. Kontakt z dziećmi był i jest dla niej ważny. Zawsze podkreśla, że dorastające dzieci to priorytet dla rodzica. Warto poświecić im czas bo te lata już nie wrócą i można przegapić najpiękniejsze chwile płynące z bycia rodzicem. Jednak perspektywa młodej matki w czasach kiedy jej synowi byli mali znacząco różniła się od dzisiejszych możliwości.
-Kilkanaście lat temu urlop macierzyński był najkrótszy w historii i wynosił tylko 16 tygodni. Na drugie dziecko otrzymywało się 18 tygodni urlopu, natomiast ojcowie nie mieli go w ogóle. Po tym czasie wracało się do pracy bez gwarancji, że nie zostanie się zwolnionym – nie było żadnej ochrony. Można było też wybrać bezpłatny urlop wychowawczy, bez żadnego wsparcia finansowego. Nie było też możliwości pracy zdalnej, jak ma to miejsce teraz. Chciałam powrócić do pracy na pół etatu, jednak bałam się, że od razu otrzymam wypowiedzenie i zostanę z niczym. Stąd też po 16 tygodniach urlopu macierzyńskiego zdecydowałam się na bezpłatny urlop wychowawczy. Odczekałam, aż syn skończy rok i znalazłam nową pracę, ponieważ wiedziałam, że na moim poprzednim stanowisku to, że mam małe dziecko może nie być mile widziane. – wspomina Urszula Tomczak, Główny Projektant i Ekspert Soletanche Polska. W przypadku młodszego syna było już nieco inaczej – pracowałam w miejscu, do którego chciałam wracać. Przez cały czas miałam kontakt z pracownikami, a firmie na mnie zależało, dlatego na spokojnie, po roku mogłam wrócić na niepełny etat. – dodaje
Perspektywa dziś – Można wybrać pomiędzy pracą na budowie w niepełnym wymiarze godzin, zdalną lub hybrydową
Ida jest świeżo upieczoną mamą. Obecnie przebywa na urlopie macierzyńskim. Przed zajściem w ciąże była inżynierem budowy. Z ogromną pasją dla swojego zawodu. Czy chciałaby wrócić do pracy w terenie czy może planuje zmianę ścieżki zawodowej?
-Mam to ogromne szczęście, że praca jest też moją pasją. Dlatego też bardzo chętnie brałam udział w wielu projektach na terenie całej Polski. Teraz zmieni się na pewno to, że będę chciała być codziennie ze swoją córeczką, zatem odejdą wszelkie wyjazdy i delegacje. Idealnym rozwiązaniem byłaby realizacja blisko mojego obecnego miejsca zamieszkania, gdzie wróciłabym na budowę na pół etatu. – mówi z uśmiechem Ida Przyślak, Inżynier budowy Soletanche Polska. Mamy w firmie przykład gdzie koleżanka powróciła na budowę na pół etatu, zatem jest to jak najbardziej możliwe. Jeśli nie byłoby takiej inwestycji, mam do wyboru inne rozwiązania. Na przykład praca hybrydowa – zdalnej i stacjonarnej w biurze ofertowo – projektowym. Dzięki temu nadal będę aktywna w dziedzinie, w której się realizuję, przy okazji spełniając się jako mama. Oczywiście jest to inny rodzaj pracy i wolałabym tę na budowie, szczególnie że mając do czynienia z dużą realizacją i dużym zespołem możemy sprawnie podzielić się obowiązkami i wprowadzić elastyczne godziny pracy – wyjaśnia.
Po kilku miesiącach na stanowisko pełnoetatowej mamy Ida doszła do wniosku, że jako rodzic będzie jeszcze lepszym pracownikiem. – Rodzicielstwo uczy elastyczności, wielozadaniowości, umiejętności ustalania priorytetów oraz organizacji. To wszystko jest bardzo ważne na budowie – dodaje Ida
Statystycznie większość kobiet po macierzyńskim nie wraca na plac budowy. Odstraszają je długie godziny pracy, nieprzewidziane sytuacje, delegacje i wyższy stres. Wracają więc do biura i rytmu 9.00 – 17.00. Czy tego rodzaju rozwiązanie to pragmatyczny wybór czy może odłożenie swoich pasji i ambicji na później? Pytanie czy wówczas nie będzie już za późno na powrót?
Perspektywa jutro – nie da się połączyć delegacji z wychowaniem dzieci
Justyna to ambitna Kierownik Robót, która której praca jest bardzo ważna. Stawia też na ciągłe kształcenie i z wielką przyjemnością dzieło się własnym doświadczeniem z innymi młodszymi koleżankami udzielając się jako mentorka. Czy w tak napiętym harmonogramie prac i pasji jest miejsce na założenie rodziny i posiadanie dzieci?
-Jestem pewna, że będę chciała być aktywna zawodowo. Praca jest ogromną częścią mojego życia, która daje mi mnóstwo satysfakcji. Nie chciałabym z niej rezygnować, ale wiem, że życie to zweryfikuje. Przykładowo nie wyobrażam sobie łączenia np. delegacji z wychowywaniem dzieci. Dużo łatwiej z pewnością jest to do wykonania w tzw. generalnym wykonawstwie, gdzie jest nas znacznie więcej na budowach, możemy dzielić się pracą i ustalić zmiany – mówi Justyna Żabka, Kierownik Robót w Soletanche Polska. Widząc na przykładzie moich koleżanek, da się to zrobić, choć jest to bardzo trudne, ponieważ praca na budowie jest wymagająca. Jednak przepisy oraz polityka firmy sprawiają, że nie obciąża się rodziców m.in. dodatkowymi godzinami, delegacjami itp. Warto się jednak do tego wcześniej przygotować, porozmawiać z przełożonym, zorganizować. Mając wiele możliwości w Soletanche Polska jestem dobrej myśli. – puentuje Justyna.
Czy firmy budowalne mają jakiś plan na to, aby umożliwić kobietom pracę na produkcji?
Alicja Ziętek, Kierownik ds. Kadr i Płac w Soletanche Polska jest dobrej myśli. Firmom zależy na zatrzymaniu talentów na budowie. W zasadzie w każdej firmie budowlanej jest to ważny temat. Wszyscy próbują znaleźć rozwiązanie jak połączyć te dwa światy.
– Pracodawcy rozumieją te kwestie i powstaje coraz więcej możliwości i form świadczenia pracy, tak aby nie tylko matce, ale obojgu rodzicom umożliwić rozwój zawodowy i aktywną pracę z łączeniem zaangażowanego rodzicielstwa. W pierwszych kilku latach życia dziecka będzie priorytetem. W tym okresie najlepiej sprawdza się praca zdalna. Następnie wchodzimy w okres pracy hybrydowej gdzie matka pojawia się coraz częściej w biurze. Jeśli mamy do czynienia z dziewczyną, która chce aktywnie być na placu budowy, staramy się jej to umożliwiać np. kierując do pracy na realizacje które są blisko jej miejsca zamieszkania. Budowa realizowana jest w jej miejscowości lub okolicach. Tutaj też możliwa jest praca w niepełnym wymiarze godzinowym. Elastyczna organizacja pracy, ruchome godziny rozpoczęcia i zakończenia. To nie tylko dobra wola pracodawcy. Takie możliwości dała nam wprowadzona do kodeksu pracy dyrektywa unijna work-life balance1. – Wyjaśnia Alicja Ziętek i dodaje – Oprócz wyżej wymienionych rzeczy niebagatelny wpływ na zniwelowanie stresu wynikającego z powrotu do pracy ma atmosfera w pracy i świadomość, że jest się pracownikiem, na którego firma czeka. Chęć rozmowy pracodawcy z powracającym pracownikiem i indywidualne podejście do każdej sytuacji. Uważamy, że rodzice to bardzo dobrze zorganizowani i odpowiedzialni pracownicy. Stawiamy na nich.
Nie bój się nie jesteś sama – dołącz do społeczności
Jeśli zmagasz się z tym problemem potrzebujesz porozmawiać z kimś, kto doświadczenia w powrocie z macierzyńskiego ma za sobą dołącz do platformy mentorskiej. Możliwość rejestracji już wkrótce!
Sylwetki bohaterek:
Urszula Tomczak,
Główny projektant i ekspert, Soletanche Polska. Przygotowuje koncepcje geotechniczne oraz projekty konstrukcji podziemnych i fundamentowania specjalistycznego dla najbardziej skomplikowanych projektów. Jest autorką takich koncepcji jak budowa suchego wykopu pod Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku czy Fabryki Norblina. Z firmą związana od 2004 roku. Od lat jest również wykładowcą Politechniki Warszawskiej. Prywatnie mama dwóch synów i miłośniczka zwierząt. Ma dwa psy. Jej pasją jest trenowanie Agility z młodszym psem.
Justyna Żabka,
Kierownik Robót w Soletanche Polska. Swoje doświadczenie zbierała m.in. na takich projektach jak budowa kompleksu biurowego Generation Park dla SKANSKA w Warszawie, Komory rozgałęźnej zlokalizowanej między ul. Odolanowska i Stolarską w Łodzi wykonaną w ramach budowy tunelu średnicowego w Łodzi. Inwestycja ma połączyć podziemnym tunelem Dworzec Łódź Kaliska z Dworcem Łódź Fabryczna. Swoją pasją do budownictwa i geotechniki zaraża rzesze studentek budownictwa. Działa jako mentorka m.in. współpracując ze stowarzyszeniem Mentoring F2F. Miłośniczka górskich wędrówek. Zdobywanie szczytów to jej specjalność.
Ida Przyślak,
Inżynier budowy w Soletanche Polska. Pracę w firmie zaczęła jako inżynier ds. ofertowania we Wrocławskim biurze. Wykonywała fundamentowanie pod wieloma kompleksami biurowymi m.in. budynku Wielka 27 oraz CP3 dla SKANSKA. Uczestniczyła też w realizacji posadowienia nabrzeża w ramach rozbudowy Kanały Dębickiego w ramach rozbudowy portu w Szczecinie. Praca na budowie to jej wielka pasja. Zawsze chętna do współpracy i pomocy. Prywatnie świeżo upieczona mama kilkumiesięcznej córeczki. Uwielbia podróże oraz festiwale muzyki black metalowej.
Alicja Ziętek
Kierownik ds. kadr i płac w Soletanche Polska. Pracę w firmie rozpoczęła stosunkowo niedawno. Ma wieloletnie doświadczenie w zakresie kadrowo płacowym. Wspiera firmę również we wdrażaniu Equality Plan zawierającym aktywności wpierające work life balance oraz wspierania rodziców w realizowaniu się w roli zawodowej oraz prywatnej. Po godzinach jest mamą 4 letniej dziewczynki i miłośniczką zwierząt. Czas wolny spędza aktywnie, uwielbia siatkówkę jako kibic i jeszcze bardziej jako zawodnik.
1 Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1152 z 20.6.2019 r. w sprawie przejrzystych i przewidywalnych warunków pracy w Unii Europejskiej (Dz.Urz. UE. L Nr 186, str. 105)