Budownictwo
Drogi
Energetyka
Geoinżynieria
Hydrotechnika
Inż. Bezwykopowa
Kolej
Mosty
Motoryzacja
Tunele
Wod-Kan
David P. Billington, profesor Princeton University, w książce The Tower and the Bridge: The New Art of Structural Engineering kompleksowo analizuje projekty i konstrukcje budowlane Thomasa Telforda (1757–1834), Isambarda K. Brunela (1806–1859), Gustave’a Eiffela (1832–1923), Johna Roeblinga (1806–1869), Jamesa B. Eadsa (1820–1887), Othmara H. Ammanna (1879–1965), Roberta Maillarta (1872–1940), Eugène’a Feyssineta (1879–1962), Féliksa Candela (1910–1997), Fazlura R. Kahna (1929–1982) oraz Christiana Menna (1927–2018). Nie wszyscy oni mieli do czynienia z budową mostów wiszących, tym niemniej ich prace projektowe wyróżniały się nowymi formami architektonicznymi w okresie zachodzących w Europie przemian techniczno-technologicznych. Na ich podstawie David P. Billington próbuje określić wspólne elementy zaprojektowanych przez nich konstrukcji i sprowadza je do trzech „e”, czyli efektywności, ekonomiczności i elegancji. Przez efektywność rozumie dążenie do minimalnej ilości materiałów, co skutkuje mniejszą wagą, niższym kosztem i mniejszą wizualnie masą obiektu. Ekonomiczność, czyli minimalny koszt budowy, wiąże z prostotą konstrukcji, łatwością utrzymania i ze zintegrowaną formą. Natomiast ogólna niechęć do brzydoty prowadzi bezpośrednio do poszukiwania inżynieryjnej elegancji, estetycznego wyrazu i harmonii, maksymalnego wyrazu estetycznego konstrukcji.
Ten i wiele innych artykułów przeczytasz z aktywną prenumeratą lub subskrypcją
